Zelfreflectie en relativeringsvermogen
Voor mensen is het al heel moeilijk. Laat staan voor ondernemingen, het vermogen tot zelfreflectie en relativering. Afgelopen decennia zijn bedrijven 'getraind' in het oppoetsen van de buitenkant en het verkopen van hun producten en diensten. Tot op het niveau dat ze in hun eigen (opgepoetste) imago zijn gaan geloven. Hoe vaak zie je niet op het nieuws woordvoerders van bedrijven of CEO’s die volstrekt ongeloofwaardige statements afleggen maar zichtbaar geloven in hun eigen verhaal. Gedwongen door de druk van hun stakeholders en omringt door mensen die vooral meegaan in heersende opinie. Binnen de organisatie is er dan geen ruimte voor een tegengeluid. Waarom zou je de spelbreker zijn en jezelf binnen je werkomgeving onsympathiek maken? Natuurlijk het grote dilemma van de ‘klokkenluiders’. Maar eigenlijk zou het vermogen tot zelfreflectie en relativeringsvermogen deel moeten uitmaken van de identiteit. Even los van het feit dat het ondernemingen sympathieker maakt, heeft het ook een stimulerend effect op bijvoorbeeld de innovatie. Begrippen als ‘disruption’ en 'what ever you think , think the opposite' zijn veel toegepaste methodieken. Ze stimuleren creative processen. Maar ook in algemene zin maakt het een bedrijf scherper en veel meer instaat om op veranderingen te reageren.
Misschien makkelijk gezegd maar interne cultuurveranderingen zijn niet zo eenvoudig. Wat wel kan is het concept van het tegengeluid gewoon eens uitproberen. Van buitenaf aan te wenden en te zien welke effect een tegenstelling op de heersende opvatting heeft. Vaak verbluffend om te zien wat de positieve effecten zijn van het concept van de ‘keerzijde’. Of download de engelse versie 'The flip side'
