Eenvoud, tijdloos en design
Waarom zijn het vaak de simpele eenvoudige designs die blijven. Is het omdat al het overbodige is weggelaten en alleen de basis en dus de essentie overblijft? Of is het de vanzelfsprekendheid die in deze ontwerpen zit ook al zijn het nieuwe innovatieve ontwerpen. Het lijkt dan alsof het niet anders kan dan de oplossingen die de ontwerper heeft gekozen. Alles valt op zijn plaats en dat maakt deze ontwerpen tijdloos. Neem bijvoorbeeld de Beogram 4000, ontworpen in 1972 door Jacob Jensen. De eerste tangential gramophone. Nu te zien in het MoMA. Of de Herman Miller bank ontworpen door George Nelson uit 1960. Een designklassieker die je nu voor 5000 euro kan kopen. Maar eenvoud en vanzelfsprekendheid komen niet makkelijk tot stand, het is een intensief proces, compromisloos en met een overdreven aandacht voor het detail, door ontwerpers met talent maar vooral ook met overtuiging en bezieling. De kunst van het weglaten…en zo kan je ook naar de identiteit van een onderneming kijken, wat is de essentie? Als je die hebt, dan ontvouwt de rest als vanzelf…
